خاطرات من و باسی

ما هم به لطف خدای مهربون خوبیم.گهگداری دلتنگ می شیم.گاهی حوصلمون سر می ره.گاهی حسابی خوشیم و مشغول خوش گذرونیم و می ریم مهمونی.می ریم کازینو و بولینگ.رستوران یا استخر.بلیط لاتاری می خریم.با هیجان منتظر جواب می شیم گاهی جایزه های کوچولو می بریم.گاهی میریم قدم زنی در هوای خنک با نم نم بارون.یکی دو روزه اینجا مه می شه و خیلی قشنگه.اینجا به علت نزدیکی به اب پر مرغای دریایی یه که دسته ای با هم رد می شن و سر و صدا را می ندازن.دویدن سنجابها در پیاده رو ها رو تماشا می کنیم .گهگداری خرگوش هم می بینیم.

 خلاصه همه جور احساسی رو اینجا تجربه می کنیم.ولی چیزی که برای ما جماعت مهاجر خیلی خیلی مهمه اینه که زن و شهر در ماهها و سالهای اول مهاجرت پشت همدیگه باشن و همدیگرو در هر شرایطی حمایت کنن.مخصوصا در ابتدای ورود که همیشه همه چیز بر وفق مراد ما نیست و تا کاری پیدا کنیم و خونه ای بگیریم و به شرایط مناسب برسیم یکم طول می کشه.پس اقایون و خانومای عزیز، نق نق و غر غر و بداخلاقی و دلتنگی ممنوع!فقط و فقط امید و پشتکار می تونه به ماها کمک کنه که هر روز روز قدم جدیدی بتونیم برداریم و اینده بهتری بسازیم.

چیزی که خیلی جالبه اینه که من اینجا حسابی اشتهام باز شده و خیلی می خورم و چون اب و هوا هم خیلی خوبه همه تبدیل به گوشت می شه و شما الان با یه نلی تپلی روبرو هستید که 5-4کیلو از زمان اومدن به کانادا چاق شده یعنی حدودا ماهی یک کیلو.دیگه کار به جایی کشیده که تو عکسایی که می فرستیم ایران هم معلومه و خانواده باسی و خانواده خودم از اینکه یکم !جون گرفتم خوشحالن.خدا رو شکر که به قول باسی این بلاد کفر این یه خوبی رو برای ما داشت.

راستی ما تحت پوشش  FAIR PHARMA CARE هم قرار گرفتیم.این پوشش بیمه دارویی در کنار پوشش بیمه درمانی هست و هزینه های دارو رو تا سقف زیادی پوشش می ده و این میزان به درامد خانواده بستگی داره.چون ما فرمهای مالیاتی سالهای 2008 و 2009 رو نداشتیم یه فرم مخصوص  NEW RESIDENTS رو برای درامد 2010 پر کردیم و فرستادیم.احتمالا اگه قبول بشه با توجه به درامد ما تا 70% هزینه دارویی مونو بیمه پوشش می ده و اگه سهم 30% که خودمون می دیم از سقف 150 دلار بره بالاتر بقیه شو 100 % بیمه پوشش می ده.من با توجه به اینکه فعلا باید قرصهای تیروئید و یه سری قرص دیگمو اینجا ادامه بدم خوب شد که تحت این پوشش بیمه دارویی قرار گرفتم در ضمن هیچ هزینه ای برخلاف بیمه درمانی نداره و تنها هدفش کمک به هزینهای دارویی خانواده هاست.ولی باید جداگانه براش درخواست بدین تا مشمول بشین.فقط  خواسته شده که این فرما رو NOTARIZED کنیم.کسی می دونه این کار در کجا انجام می شه؟

جواب:با تشکر از راهنمایی کاوه عزیز و رز عزیز این کار در مراکز notary public انجام می شه که در هر شهری دفاترشون هست.ما هم قراره با یکیشون هماهنگ کنیم و فرما رو ببریم هزینه برای هر فرم حدود 20 دلاره

 بر اساس فرمهای اولیه ای که تو نوامبر پر کرده بودیم تا پایان زانویه 70 % تحت پوشش قرار گرفتیم و اولین سری داروهامونو با این 70% پوشش خریدیم.یعنی فقط 30% پول داروها رو دادیم.برای اینکه ادامه دار باشه باید زودتر فرما رو نوتورایز کنیم و براشون بفرستیم.

در مورد کارم هم الان حدود 8-9 روزه در واحد جدید هستم و خدا رو شکر کارو خوب یاد گرفتم.قراره بجز من یکی دیگه رو هم از هفته اینده در این واحد اموزش بدن که اگه یکی رفت مرخصی کارا نخوابه.یادمه تو ایران تو شرکتمون چون کار واحد ما کلیدی بود مدیرمون به همین بهانه رو مرخصی بچه های واحد ما حساس بود و حتی برای گرفتن مرخصی یه روزه هم باید کلی توضیح می دادیم و اگه موفق به گرفتنش می شدیم کلی منت می ذاشت و اگه موبایلتو خاموش نمی کردی چند بار به بهانه کار رنگ می زد  تو روز مرخصیت که حسابی حالتو جا بیاره.وای به حال اینکه بیشتر از یه روز مرخصی می خواستیم اونوقت دیگه می شدیم نیروی وظیفه نشناس که کارو ول کرده رفته!!!!!!!یعد از یه عمر کار و زحمت،اینجوری باهامون برخورد می کردن.تازه اون ماهی که یکی دو روز مرخصی داشتیم اکوردمون ایکی دو نمره کم می شد.یادمه اون اخرا باید یه هفته مرخصی می گرفتم که بریم برای ویزای امریکا.ولی دلیلشو نمی خواستم بگم.کلی بالا پایین کرد که مرخصیمو نده اخرشم وقتی رفتم و برگشتم امضا نمی کرد تا غیبت حساب بشه تا اینکه معاونمون امضا کرد و تموم شد این در حالی بود که من بیش از یکماه مانده مرخصی استفاده نشده داشتم و این حق من بود.با مزه این بود که به نماینده شرکت فرانسویمون گفته بودن شما براش ویزا جور کردین بره فرانسه؟؟؟؟؟؟؟؟

اینجا در شرکت ما پرسنل 2 هفته در سال مرخصی با حقوق دارن و می تونن همه شو یکجا بگرین یا در طول روزهای مختلف استفاده کنن.در ضمن دیدم که بعضی ها 3 هفته هم رفتن و یه هفته شو بدون حقوق براشون حساب کردن ولی هیچکی کاری نداره چرا 2 هفته پشت هم نمی ان و این یه حق کاملا طبیعیه.

بچه ها یه چیزی که اینجا مثل اب خوردن می مونه مساله LAYOFF شدنه.اینجا شرکتها خیلی راحت برمی گردن به کارمندشون می گن از فلان تاریخ دیگه نیاین.مثلا به یکی از دوستان خانوادگیمون تو ونکوور که یک اقای با تجربه در زمینه کنترل پروزه هست بعد چند سال کار تو شرکت بزرگ گفته بودن پروزه تموم شده و فعلا به شما نیاز نداریم.به همین راحتی طرف بیکار شده.البته اینجا بیمه بیکاری (EI )تا یکسال درصدی از حقوق رو می ده ولی بعد یکسال اون هم قطع می شه و اگه شخص در عرض یکسال تونسته باشه کاری پیدا کنه درجا پرداختی بیمه بیکارش قطع می شه چون حقوق بگیر شده.برای اینکه بشه از مزایای بیمه بیکاری استفاده کرد باید برای مدت مشخصی بیمه از حقوقتون کم شده باشه.راستی این بیمه برای بعد زایمان هم بدرد می خوره.بازم به شرطی که ساعات مشخصی رو بیمه از حقوقتون کمک شده باشه.

خدایا بابت همه چیز از تو ممنونم.بابت سلامتی مون و ارامشمون. این ارامش رو از ما نگیر .

امیدوارم روزای خوبی رو در پیش رو داشته باشید.

پینوشت:دوستان عزیز میزگرد مهاجرت استان بریتیش کلمبیا - ونکوور در حال فراخوان هست.این کار به همت خورشید و شب مهاجر انجام شده برای اطلاعات بیشتر از وبلاگشون بازدید کنید.

پینوشت 2:بچه هایی که ساکن استان بریتیش کلمبیا هستید یا قراره تشریف بیارین اینجا اگه یکسال از اقامتتون در کانادا گذشته باشه و حقوق سالانه خانواده در سال قبل زیر 22000 دلار باشه 100 درصد هزینه های بیمه تون رایگانه و دیگه لازم نیست مثل مابرای  یه خانواده 2 نفره ماهی 109 دلار بیمه بدین.این خانواده ها پس از درخواست،تحت پوشش    MSP-Premiums قرار می گیرن که به علت پایین بودن درامد خانواده نیازی نیست ماهانه پول بیمه درمانی بدن.جدول میزان پرداختی رو در این لینک براتون گذاشتم که ببینید.مثلاخانواده هایی که 22000-24000 درامدشون بوده 80% هزینه بیمه شون مجانی می شه و تنها باید 20% ماهانه پرداخت کنن.یعنی برای خانواده 2 نفره می شه21.8 دلار.

پینوشت 3:در پست بعدی در مورد کمک های دولتی استان بریتیش کلمبیا در زمینه اجاره مسکن و subsidized housing و Rental Assistance Program براتون می نویسم.ایده این مطلب رو قسمت انتهایی اخرین پست ایرکانادای عزیز به ذهنم انداخت .